آنتی اسکالانت

معرفی آنتی اسکالانت

آنتی اسکالانت  نوعی محلول است که جهت پاکسازی و حذف مواد شیمیایی موجود در غشاهای دستگاه تصفیه آب ،که سخت شده اند مورد استفاده قرار می گیرد .

موارد استفاده از آنتی اسکالانت

در سیستم های تصفیه آب به روش اسمز معکوس مورد استفاده قرار می گیرد .

همچنین در سیستم MED (شیرین سازی آب به روش تقطیر) نیز مورد استفاده می گیرد.

مانند دستگاه آب شیرین کن و دستگاه تصفیه آب دریایی

از ابتدا که به صورت طبیعی در آب ورودی دستگاه تصفیه آب اسمز معکوس، نمک های محلول موجود می باشد و این نمک ها دلیل تشکیل رسوب و نهایتا گرفتگی روزنه های ممبران های دستگاه تصفیه آب می شود ، بدینوسیله استفاده از آنتی اسکالانت یا سایر ترکیبات شیمایی برای کاهش و از بین بردن این رسوب ها در دستگاه تصفیه آب امری ضروری به نظر می رسد.

به طور معمول ، ترکیباتی مانند کربنات کلسیم ، سولفات کلسیم، سولفات باریم، سولفات استرونیوم و … بر روی غشای ممبرین دستگاه تصفیه آب تشکیل رسوب می دهند .

شیوه عمل آنتی اسکالانت در دستگاه تصفیه آب

روش کارکرد این ماده در دستگاه تصفیه آب به این صورت می باشد که از جمع شدن رسوب های  بر جا مانده از ترکیبات نام برده شده در فوق پیشگیری نموده و در واقع  جمع شدن این ترکیب ها را بر هم می زند.

در واقع ، آنتی اسکالانت باعث پایین آمدن سرعت واکنشهای قلیایی می شود و سرعت ته نشین و رسوب شدن یونهای فلزی که در آب محلول می باشند را نیز پایین می آورد .

نسبت اضافه نمودن آنتی اسکالانت یا همان ماده ضد رسوب زا در دستگاه تصفیه آب وا بسته به عوامل متعددی می باشد.

بعضی از این عوامل عبارتند از نوع چیدمان ممبران ها در دشستگاه تصفیه آب ، دمای آب ، در صد خروجی آب ، ph آب و… میباشد.

دلیل لایه گذاری شیمیایی (Scaling) بر روی فیلتر ممبران RO را می توان به چهار دسته کلی دسته بندی نمود :

1- بالا بردن غلظت مواد معدنی محلول در آب ورودی به غشا

2- بالا بردن PH آب

3- تشکیل و افزودن سطوح مورد نیاز برای رسوب گذاری (که با استمرار لایه گذاری شیمیایی (Scaling) این سطح مورد نیاز اضافه می شود)

4- بالا بردن دمای آب

معمولا مشکلاتی که در اثر لایه گذاری شیمیایی (Scaling) در فیلتر های غشایی به وجود می آید، عبارتند از:

1- پایین آمدن کیفیت و مقدار جریان آب عبوری

2- بالا رفتن افت فشار و فشار مورد نیاز و مصرف انرژی و هزینه ناشی از آن

3- شست و شو های مکرر و با مدت زمان کمتر  برای بهبود عملکرد (که منجر به پایین آمدن عمر مفید غشاها و بالا رفتن هزینه ها می شود)

4-از کارافتادگی های مکرر و بلند مدت

5- پارگی و گسیختگی غشا در اصابت با کریستال های رسوبی نوک تیز

فواید آنتی اسکالانت های پلیمری:

– غلظت زیادی دارند.

– اجازه ته نشینی ورسوب گذاری به هیچ نوع رسوب کربناتی و فسفاتی را نمی دهد.

– برای طیف گسترده ای از آبها از جمله آب دریا، آب شور چاه ها، آب های سخت شیرین، آب های با سختی زیر 1000ppm مورد استفاده قرار می گیرند.

– به دلیل قدرت بالای کیلیت کنندگی (chelating agent) کارکرد بهتری از خود نشان می دهد.

– با نرخ خوردگی بسیار پایین تر (ضدخوردگی)

– سمی نبوده و مشکلات پوستی و تنفسی برای انسان ندارند.

– کارکرد خوب جداسازی (dispersant) در برابر رسوب های کربناتی و سولفاتی دارند.

– نیاز به شستشوی ممبران را در مدت زمان طولانی تری فراهم می کنند.

– احتمال به وجود آمدن جلبک و آلاینده های زیستی را به مقدارخیلی زیادی کاهش می دهند.

معایب استفاده از آنتی اسکالانت نامرغوب :

    بالا رفتن تعداد شسشتوی ممبران

    پایین آمدن طول عمر ممبران

    تعویض زود هنگام

    پایین آمدن ظرفیت تولید

یکی دیگر از مسائل مهم در انتخاب مواد آنتی اسکالانت سازگاری این مواد با ممبران ها است.

مواد شیمیایی ناسازگاری موجود هستند که می توانند بر روی ممبران ها ته نشین شده و گرفتگی ایجاد نمایند.

بنابراین آنتی آسکالانت مناسب باید با تمامی ممبران ها سازگار باشد

نسبت احیاء آنتی اسکالانت:

محاسبه میزان دقیق مناسب انتی اسکالانت بسیار با اهمیت است.

درصورتی که مقدار کمتری احیاء شود موجب تشکیل رسوب می شود.

در صورتی که بیشتر از مقدار مورد نیاز احیاء شود، خود آنتی اسکالانت بر روی غشا ته نشین شده و موجب گرفتگی می شود.

میزان مناسب احیاء آنتی اسکالانت به آنالیز آب، دبی آب خوراک، راندمان سیستم، نوع آب خوراک، pH دما و نوع ممبران های سیستم وابسته است.

هنگامی که راندمان سیستم بالا می رود، غلظت نمک های محلول در جریان آب برگشتی افزایش می یابد، و این موجب افزایش تشکیل رسوب می شود.

به طور معمول میزان احیاء آنتی اسکالانت بین ppm 6-1  است